این مقاله چکیده مبسوط برای سمپوزیوم (نشست) کاربرد تحقیق تشخیص و مهار آتش FPRF، 1-3 فوریه 2006، اورلاندو می باشد.
هشدار (اخطار)
اولین سیستم های اعلان حریق در اواسط قرن 19 میلادی به عنوان جایگزینی برای گشت زنی نگهبانان در شب به منظور تشخیص آتش سوزی ساختمان های صنعتی به وجود آمد. سیستم های تلگراف به زودی این امکان را به سیستم اعلان دادند تا اداره آتش نشانی را به طور مستقیم یا از طریق ایستگاه های مرکزی خصوصی آگاه کند. تشخیص خودکار دود در اواسط قرن 20 برای حفاظت از دارایی های با ارزش به وجود آمد اما تمرکز بیشتر بر حفاظت املاک و مستغلات بود تا اینکه مدرسه Our Lady of the Angels (بانوی ما فرشتگان) در سال 1969 (شیکاگو) تمایل جدیدی به هشدار سریع برای ایمنی زندگی ایجاد کرد. گاهی سیستم های هشدار محلی تعبیه می شدند که بصورت دستی زنگ ها را تکان داده و تولید صدا می کردند تا سایر افراد را آگاه سازند.
علاوه بر آگاه سازی اداره آتش نشانی و افراد، سیستم های اعلان حریق کاربردهای دیگری نیز دارند. نظارت سیستم های اطفای حریق شامل نظارت بر شیرهای کنترل، نشان دادن جریان آب و نظارت بر پمپ های آتش نشانی می باشد. خدمات ابزار آزادسازی و انتشار شامل گشودن درب های آتش (خروج اضطراری) یا برخی سیستم های اطفاء و خاموش سازی می باشد. فعال سازی سیستم های کنترل دود و فراخوانی آسانسور از لیست خارج می شوند.
یک قابلیت جدید برای سیستم های اعلان حریق اطلاع رسانی جمعی (انبوه) نامیده شده است. این سیستم اولین بار توسط Air Force معرفی شد و به توانایی ارائه پیام های قابل فهم به تعداد زیادی از افراد در داخل و خارج ساختمان، مانند پایگاه نظامی، اشاره دارد. این امر نیاز به طرح ها و بلندگوهای ویژه دارد که اطلاعات صوتی را با وضوح بالاتری از سر و صدای محیطی و بدون انعکاس منتشر ساخته تا قابلیت درک داشته باشد. الزامات جدید در نسخه بعدی NFPA 72 گنجانده شده است.
اطلاعات به موقع و لحظه ای
توابع هشدار (اطلاع رسانی) سنتی یک موضوع مشترک را نشان می دهند که (در آن) همه ی آنها در هنگام تشخیص اولیه آتش سوزی اجرا شده و پس از یکبار انجام، هیچ اقدام دیگری نیاز نمی باشد. بنابراین، سیستم های اعلان حریق طوری طراحی شده بودند که به محض فعال شدن، دیگر نیازی به عملکرد در طول آتش سوزی نبود. این امر در دهه 1980 مقارن با شروع طراحی ساختمان های بلند مجهز به تخلیه مرحله ای، تغییر کرد. از آنجا که ساکنین خواسته بودند تا هنگامی که نوبت تخلیه آنها برسد در محل باقی بمانند، سیستم نیاز به ادامه کار تا تخلیه (ترک) تمام افراد داشت. این قضیه منجر به افزودن الزامات مربوط به زنده ماندن (Survivability) در نسخه 1985 از NFPA 72F Emergency Voice Communications Systems شد.
این مقررات (تدارکات) با قابلیت ادامه دادن در طی آتش سوزی، موجب چندین اقدام به موقع می شود که می تواند از طریق بهبود ایمنی یا کارآیی عملیاتی به خدمات آتش نشانی منفعت برساند. مانع اصلی این بود که خدمات آتش نشانی از اطلاعات سیستم اعلان حریق استفاده نکرد و گزارش داد که (آنها) از طریق طیف وسیعی از ترتیبات کنترلی و نمایش های تولید کنندگان مختلف گیج شده بودند.
NIST در سال 1996 یک برنامه مشارکتی را به صنعت اعلان حریق پیشنهاد داد تا عملکرد سیستم های اعلان حریق را که با توسعه یک رابط استاندارد آتش نشانی آغاز می شود، ارتقا بخشند. ایده این بود که یک رابط کاربری “نگاه و احساس” را با آیکون ها و عملیات متداول تعریف کند تا امکان پیاده سازی منعطف را به شرکت ها داده اما می تواند توسط هر فرد آشنا به تنظیمات پایه عمل کند. این پروژه در سال 1998 شروع شد و با اتخاذ مشخصات رابط در نسخه 2002 National Fire Alarm Code تکمیل شده است.
این رابط یک تکنولوژی فعال برای طیف وسیعی از قابلیت های اضافی است، زیرا وسیله ای برای جمع آوری و نمایش قابل اعتماد اطلاعات در زمان واقعی و به موقع را فراهم می کند. این اطلاعات می تواند از سیستم هشدار، سایر سیستم های ساختمان، سنسورهای تکی و یا حتی گروهی ساختمان ها به دست آید. بر پایه XML یا دیگر زبان های گرافیکی دینامیکی، نمایشگرها قادر به برقراری ارتباط بی سیم با دسترسی (اعمال پروتکل های امنیتی مناسب) از هر نقطه از جهان هستند.
NIST این قابلیت ها را شرح می دهد که شامل نمایش اطلاعات لحظه ای در پاسخ به وسایل نقلیه آتش نشانی، پست های فرماندهی در محل یا سیار و یا فعالیت های هماهنگ راه دور در یک حادثه بزرگ است. این قابلیت ها مخصوص وزارت امنیت داخلی (Department of Homeland Security) هستند، که تامین کننده منابع مالی برای توسعه بیشتر و مشارکت کننده در برنامه های دیگر از قبیل سیستم مدیریت حوادث ملی (National Incident Management System (NIMS)) می باشد.
آسانسورهای حفاظت شده
در بعضی از کشورها (U.K. و چند مستعمره سابق بریتانیا) استاندارد BSI برای آسانسورهای (بالابرهای) آتش نشانی استفاده می شود تا آسانسورهای محافظت شده برای دسترسی اداره آتش نشانی به حوادث موجود در ساختمان های بیش از 30 متر (100 فوت) ارتفاع را فراهم نماید، اگرچه که در حال حاضر هیچ کشوری وجود ندارد که به طور معمول از آسانسورهایی برای خروج افراد در هنگام آتش سوزی استفاده کند. پس از نابودی ساختمان های مرکز تجارت جهانی (World Trade Center buildings) در 11 سپتامبر 2001، علاقه به هر دو مورد افزایش یافته و NIST در حال توسعه فن آوری های مرتبط با مشارکت صنایع آسانسور و اعلان حریق، منافع معلولین و دیگران است.
یک جنبه کلیدی در این توسعه، تدارک توسط سیستم اعلان حریق نظارت لحظه ای ایمنی سیستم آسانسور و سیستم های اطلاعاتی است که ارتباطات را به فرمان آتش و اطلاعات وضعیت برای اشخاصی که از سیستم استفاده می کنند، فراهم می کند. چنین ویژگی هایی برای عملیات ایمن و قابل اطمینان و پذیرش سیستم ها توسط سرویس آتش نشانی و مقامات نظارتی ضروری است.
کمک های تصمیم (گیری) تاکتیکی
داده های بیشتری برای تصمیم گیری وجود دارد، که موجب تصمیم بهتر می شود. بنابراین، داده های اضافه شده از سنسور لحظه ای (زمان واقعی) در پانل، به اطلاعات سایر سیستم های ساختمان که به مرکز فرماندهی آتش نشانی از طریق سرویس رابط آتش نشانی گزارش داده شده اند، می تواند تصویری بهتر از آنچه اتفاق می افتد و بهترین شیوه های مقابله با حوادث قابل وقوع را ارائه دهد. به عنوان مثال، سیستم های مدیریت انرژی ساختمان چراغ ها را خاموش کرده و HVAC را بعد از ساعت ها در مناطق خالی از سکنه ساختمان بازنشانی میکند. چنین سیستم هایی می توانند اطلاعات (ورودی های) ارزشمندی را برای خدمات آتش نشانی در نواحی خالی از سکنه که نیازمند جستجو نیستند، فراهم نماید. سنسورهای آتش ویدئو، شامل دوربین های CCTV مجهز به نرم افزار ویژه، برای کشتی های نیروی دریایی و کاربردهای دیگر توسعه یافته اند که در آنها تصویر ویدئویی می تواند رویدادهای مهم و موردعلاقه متعددی را تشخیص دهد. همچنین آنها (سنسورها) می توانند تعداد ساکنان یک ناحیه را تعیین کنند.
سنسورهای گاز مانند CO2 برای کنترل سیستم های تهویه و مصرف انرژی آنها مفید هستند و همچنین برای مقابله با آتش سوزی موثر می باشند. سایر نمونه ها (نسبت CO / CO2، هالوژن، اکسید نیتروژن، …) همگی پتانسیل ارائه اطلاعاتی در مورد سطح تهدید آتش و پیشرفت مهار آن را دارند. NIST در حال توسعه الگوریتم های خاصی است که می تواند شروع جرقه، شرایط تهدید آمیز برای لباس محافظ آتش نشانان، فاصله دید و سایر شرایط موردنظر را پیش بینی نماید. اقدامات برای نمایش مکان فعلی و وضعیت فیزیکی آتش نشانان در زمان واقعی، همگی در نمایش برای استفاده با هر تکنولوژی ردیابی در حال توسعه گنجانده شده اند. سیستم با یک پایگاه داده از مهارت های آتش نشانی، یک ابزار منحصر به فرد برای مدیریت منابع آتش (سوزی) فراهم می کند.
نظارت و بهبود قابلیت اطمینان
ساختمان ها دارای ویژگی ها و سیستم های متعدد هستند که همگی با هدف ایجاد ایمنی کار می کنند. سیستم های هشداری به ساکنین برای حرکت به سمت مکانی امن و خدمات آتش نشانی برای پاسخ به مهار و مدیریت حادثه اعلام خطر می کنند. تقسیم بندی موجب محدود سازی گسترش آتش و دود می شود و از اجزای سازنده مهم (حیاتی) به منظور جلوگیری از تخریب، محافظت می کند. آب پاش ها و سایر سیستم های اطفاء، آتش را کنترل و یا خاموش می کنند تا خسارت اموال و جانی را محدود سازند. اما برای موثر بودن، هر سیستم باید به درستی نصب و نگهداری شود و در هر زمانی که آتش سوزی شروع می شود، بطور کامل آماده باشد.
یکی از بهترین راه های بهبود قابلیت اطمینان عملیاتی در سیستم های حفاظت از آتش، افزایش دفعات تست است. داده های وزارت انرژی ایالات متحده (US Department of Energy) نشان داد که سیستم های اطفای حریقی که مورد تکرر تست بیش از حداقل استانداردهای مورد استفاده در بیشتر سیستم های تجاری تحت NFPA 25 بوده اند، قابلیت اطمینان عملیاتی 99٪ نسبت به سیستم معمولی با حدود 95٪ را نشان دادند. عیب اصلی برای افزایش تعداد تست، هزینه می باشد زیرا آزمایش کاری فشرده است.
سیستم های اعلان حریق مدرن می توانند برای تست خودکار سیستم های اطفاء و برای نظارت بر سایر سیستم ها و تجهیزاتی که قابلیت اطمینان عملیات (در آنها) حداکثر است، استفاده شوند. آزمایشات جریان آب پاش را می توان به صورت شبانه انجام داد تا شرایط همه چیز از منبع آب و لوله کشی تا سوپاپ ها و فشار را تضمین کرد. سایر اجزاء مانند موقعیت های درب آتش و کنترل های ایمنی می توانند طوری برنامه ریزی شوند تا شرایط را با تنها هزینه اضافی اندک گزارش دهند. از آنجایی که بیشتر تلفات عمده شامل خرابی سیستم است که اجازه می دهد تا آتش به حد آسیب رسان برسد، سیستم های با قابلیت اطمینان بالا باید واجد شرایط اعتبار بیمه باشند که (این امر) می تواند هزینه های تجهیزات بیشتر را کاهش یا حتی حذف کنند، به ویژه هنگامی که هزینه های تست و نگهداری ضروری را جبران می کند.
نتایج بیان شده
ویژگی ها و کارکردهایی که در اینجا مورد بحث قرار گرفتند، مطالب ارزشمند جدیدی را به آتش نشانی و صاحبان ساختمان می دهند. مزایا برای خدمات آتش نشانی مربوط به ارائه اطلاعات لحظه ای است که باعث افزایش اثربخشی و ایمنی عملیاتی می شود. مزایای مالکان شامل بهبود قابلیت اطمینان و کاهش هزینه های نگهداری سیستم های ایمنی است. سیستم هشدار ساختمان بهترین انتخاب برای اجرای این کارکردها می باشد، زیرا آنها دارای زیرساخت لازم، قابلیت اطمینان و اطمینان پذیری مورد نیاز برای رسیدن به اهداف هستند.
منبع: شرکت آنا ائل تک
نظرات کاربران