دکتر شریف مطوف-دبیر علمی سومین کنفرانس ملی مدیریت کلانشهرها با رویکرد ایمنی، بهداشت،محیط زیست

به عنوان دبیر علمی سومین کنفرانس ملی مدیریت کلانشهرها با رویکرد ایمنی، بهداشت، محیط زیست توضیحاتی در ارتباط با پیشینه و کم و کیف برگزاری سومین دوره کنفرانس مدیریت کلانشهرها بفرمایید؛ اولین کنفرانس ملی مدیریت کلان شهر ها بر چه موضوعاتی استوار بود؟
موضوع اولین کنفرانس ملی مدیریت کلانشهرها، بیان مسئله بود، یعنی کوشش شده بود، مسئله مدیریت کلانشهرها مطرح شود، که در بخش اول آن مسئولین و انجیوها در ارتباط با طرح مسئله و در بخش دوم آن، ارائه راهکار به شکل تخصصی کنفرانس صورت گرفت، در بیان مسئله ناامیدی، سردرگمی و راهکارهای غیرعلمی به وضح به چشم می خورد، در همین راستا جلسه ای برای بررسی علمی و ارائه راهکار در نظر گرفته شد.
مهمترین موضوعات دومین کنفرانس
دومین کنفرانس کلانشهرها بر روی موضوع آب به عنوان مهمترین بحران ایران متمرکز بود، در ایران بحران آب نابودکننده است، واقعیت این است که نیمه جنوبی کشور در حال خشک شدن است و 50 میلیون نفر در خطر کوچ هستند، آب موضوعی زیربنایی و استراتژیک ترین معضل ایران است. مسئله این است که کم آبی در منطقه ما همواره وجود داشته است اما نسل های پیش از ما با این شرایط تمدن ایجاد کرده اند به شکلی که دوبرابر کمربند فلات مرکزی ایران طول قنات های ایران بود، از این رهگذر در دومین همایش ملی کلان شهر ها به موضوع آب پرداخته شد، بد رفتار با آب، سوء مدیریت ها مطرح شد و هشدار هایی که مردم این کم آبی را باور کنند. توضیح داده شد که ذخایر آبی به شکل کلان و خرد در حال از دست رفتن است، استفاده از آبیاری های قطره ای و… نشان و شاخص تمدن است. گفته شد پیش از این شاخص توسعه در جهان مصرف انرژی بود و آمریکا با توجه به بالا بودن میزان مصرف انرژی و کاغذ صاحب تمدن محسوب می شده است اما اکنون شاخص توسعه، صرفه جویی در مصرف انرژی است
و مهمترین موضوعات کنفرانس سوم بر چه محورهایی استوار بود؟
در سومین کنفرانس ملی مدیریت کلانشهرها با رویکرد ایمنی، بهداشت،محیط زیست تلاش کردیم، تفکر سیستمی را در ذهان به اصطلاح جا بیاندازیم،
منظور از تفکر سیستمی چیست؟
هر مسئله ای همچون کم آبی، آلودگی و… درست است که به تنهایی قابل توجه و مهم است اما باید درون یک سیستم دیده شود، به همین خاطر بهداشت، امنیت و محیط زیست درست است که به تنهایی از اهمیت بسیاری برخوردارند اما به دلیل نزدیکی و ارتباط ارگانیک تنگاتنگی که با یکدیگر دارند به عنوان موضوع این کنفرانس در نظر گرفته شدند.
به عنوان یک معلم فکر کردیم هنوز تفکر سیستمی در جامعه هزم نشده است، و مسائل به شکل جزء جزء نگریسته می شود، به همین دلیل از متخصصین HSE درخواست کردیم مسائل به شکل یک جا مطرح و جمع بندی شوند؛ چراکه علاوه بر این که این موضوعات با هم در ارتباط هستند و اثرات متقابل زیادی بر هم دارند، با هم نیز دیده می شوند.

به عنوان استاد دانشگاه شهید بهشتی و مدرس مدیریت استراتژیک راه حل مشکلات مربوط به کلان شهر ها را در چه می بینید؟
ما به عنوان دانشگاهی و معلم نباید در جای دیگر دنبال حل مسئله باشیم، در همین آموزش باید دنبال حل مشکل باشیم، مشکل اساسی در تمام مسائل این است که جامعه هنوز علمی فکر نمی کند، آموزش ما باید به باور جمعی برسد و تبدیل به فرهنگ شود، تعریف ما از فرهنگ باید اقدام های دسته جمعی باشد که به منظور حفظ حیات جمعی به باور جمعی رسیده است

به نظر شما مشکل اصلی در مدیریت کلان شهر ها چیست و این قبیل کنفرانس ها چگونه می تواند در بهبود شرایط تاثیر گذار باشد؟
جامعه باید علمی فکر کند، در حال حاضر متاسفانه ، دانش گریز و کم دانش هستیم همچنین دانش در ارتقای اجتماعی تاثیر چندانی ندارد، دستگاه های دولتی بیشتر عملگرا و بحران زده هستند تا اینکه بتوانند بحران را حل کنند، روش های کار ما در دولت علمی نیست و کنفرانس ها می توانند در کم کردن این فاصله کمک کنند، باید نتایج این قبیل کنفرانس ها از طریق رسانه ها منتشر شود و آموزش همگانی صورت گیرد، باز تاکید می کنم به نظر من مسئله آموزش مشکل اصلی است. یعنی من ِ معلم در تخصص خود فعال باشم.
سوتیتر: دستگاه های دولتی بیشتر عملگرا و بحران زده هستند تا اینکه بتوانند بحران را حل کنند، روش های کار ما در دولت علمی نیست و کنفرانس ها می توانند در کم کردن این فاصله کمک کنند، باید نتایج این قبیل کنفرانس ها از طریق رسانه ها منتشر شود و آموزش همگانی صورت گیرد

باز تاکید می کنم به نظر من مسئله آموزش مشکل اصلی است. یعنی من ِ معلم در تخصص خود فعال باشم