وقتی کیفیت مهم است!

امسال 55 امین سالگرد Resusci Anne، مشهور ترین الگوی احیا است که توسط Asmund Laerdal برای کمک به آموزش CPR ساخته شد. از دهه 1960 چگونگی آموزش و یاد گیری CPR تغییر کمی کرده است اما پیشرفت های تکنولوژیک مرتبط با مانکن نشان داده است که پیشرفت و ارتقای کیفیت CPR می تواند تعداد افراد بیشتری را نجات دهد.
برای CPR باکیفیت، Jon Laerdal، مدیر شرکت پزشکی Laerdal در بریتانیا در مورد پیشرفت های CPR و اینکه چگونه آتش نشانان نیویورک به پیشرفت و افزایش تعداد افراد نجات یافته در حملات ناگهانی قلبی بیمارستان نقش داشته اند توضیحاتی را ارائه داده است.

CPR در گذر زمان

ممکن است تعجب آور باشد که بدانیم CPR علم نوپا و جدیدی است. تنها در سال 1956 بود که مسئولان بیهوشی gausdal، دکتر Peter Safar و دکتر James Elam تحقیقاتی را انجام دادند که نشان می داد که عمل احیا بعد از تنفس دهان به دهان امکان پذیر بود. تنها مشکل موجود در این زمینه این بود که به افراد این مهارت را آموزش دهیم.
در سال 1958، دکتر سافار یافته هایش را در کنفرانسی در بین متخصصان بیهوشی حوزه اسکاندیناوی در شهر Gausdal نروژ ارائه کرد. با اگاهی از سختی های آموزش تنفس دهان به دهان بیورن لیند از بیمارستان Stavanger بر آن شد تا با کمک تولید کننده اسباب بازی با دکتر پیتر سافار در آمریکا پیرامون ساخت مانکن صحبت کنند. بعد از کنفرانس 1959، بحث در مورد عمل احیا شدت بیشتری پیدا کرد و اتفاق مهم بعدی توسط دکتر جیمز و دکتر جود و دکتر نیکرباکس و دکتر کنهون در آمریکا اتفاق افتاد که دریافتند فشار خارجی بر قفسه سینه می تواند به چرخش خون بهتر و خونرسانی بهتر به مغز کمک کند و به این ترتیب احتمال احیا و زنده ماندن را افزایش دهند.
پدر بزرگ من آسموند لاردال تمام تلاشش را برای تهیه یک مانکن کامل CPR برای استفاده جهت تنفس و فشار خارجی قفسه سینه انجام داد. نتیجه آن Resusci Anne بود. تا امروز، بیش از 400 میلیون نفر در جهان CPR را توسط این مانکن آموزش دیده اند.

CPR با کیفیت چیست؟

با برگشت به اساس و تعریف CPR، سی پی آر به اولین تکنیک و عملی گفته می شود که در مواجهه با فردی که تنفس یا ضربان قلبش قطع شده است باید انجام داد. اتحادیه قلب آمریکا (AHA) CPR با کیفیت را راهی برای سیستم های سلامت می دانند که تکنیک احیا را با بالاترین کیفیت انجام می دهند. AHA، 4 مشخصه را جهت پیاده سازی الزامات AHA 2010 برای CPR و ECC مشخص کرده است. چهار ویژگی اصلی برای CPR با کیفیت به شرح زیر است:
· به حداقل رساندن بی نظمی در فشردن قفسه سینه
· فشردن قفسه سینه با نرخ و عمق یکسان و مشخص
· اجازه به برگشت کامل به حالت اول قفسه سینه بین هر دو فشردن
· جلوگیری از تنفس دادن بیش از حد
در مقاله فوق العاده جان فریز مدیر بخش تحقیقات در سازمان آتش نشانی نیویورک (FDNY) تحت عنوان “احیا در شهر: چگونه تکنولوژی به کیفیت CPR در نیویورک کمک می کند” به صراحت هر کدام از این 4 معیار را توضیح می دهد:
به حداقل رساندن وقفه در فشردن قفسه سینه
توقف نکنید: فشار ها معمولا برای مدیریت راه هوایی، چک نبض، حرکت بیمار و اختلال در ریتم “نگه داشته می شوند”، اما این اختلال در فشردن قفسه سینه شانس زنده ماندن را کاهش می دهد. این به معنی این است که توقف در فشردن قفسه سینه نباید بیش از 10 ثانیه طول بکشد.

فشردن قفسه سینه با نرخ و عمق کافی

نه خیلی سریع و نه خیلی کند، فقط درست. درک “فقط درست” به ظاهر آسان است. موقعی که خیلی سریع این کار را انجام می دهیم، خونی برای حرکت به جلو وجود نخواهد داشت. موقعی که خیلی کند این کار را می کنیم، قلب پر از خون می شود اما به اندازه کافی خون را نمی تواند حرکت دهد که چرخش مناسبی در بدن صورت بگیرد. راهنمای سال 2010 AHA نرخ مناسب را “حداقل 100 بار در دقیقه” پیشنهاد می کند. همین راهنما می گوید این نرخ نباید از 120 فشردن بر دقیقه بیشتر شود. بنابراین میزان درست و نرخ صحیح بین 100 تا 120 بار در دقیقه قرار می گیرد.
دقیقا تا عمق مناسب فشار دهید: راهنمای 2010 AHA توصیه می کند که فشارها در عمق حداقل 2 اینچی باشند و نباید فشار حاصله قفسه سینه را تا عمقی بیش از 2.5 اینچی ببرد.

اجازه بازگشت کامل به حالت اول را به قفسه سینه بدهید
روی قفسه سینه لم ندهید، فقط آن را فشار دهید: حتی کمترین میزان تکیه دادن به قفسه سینه بین دو فشردن نیز می تواند نیروی طبیعی مورد نیاز برای بازگشت به حالت اول را برای قفسه سینه تامین کند. قفسه سینه به زمانی برای بازگشت به حالت اول خود نیاز دارد تا عمل CPR بتواند موثر واقع شود.

از تنفس دادن بیش از حد جلوگیری کنید

یک و دو و سه و چهار و: استفاده از آهنگی مانند این تصادفی نیست. این آهنگ تلاش می کند که هدف مهم و نهایی فشردن قفسه سینه را با ریتم مناسب به شما یادآوری کند تا بتوانید با ریتم و دوره مناسب عمل فشردن سینه را انجام دهید. به عبارتی دیگر، این کار درصد زمانی است که شما صرف اعمال فشار بر روی قفسه سینه می کنید تا عملیات فشار مورد نظر انجام شود. به طور ایده آل این درصد بین 40-50% زمان فشردن را شامل می شود و استفاده از آهنگ (با صدای بلند یا در دل خودتان) می تواند به شما برای رسیدن به این درصد مناسب کمک کند. اما خیلی از افراد ممکن است به این آهنگ نیاز نداشته باشند چون 100-120 فشردن در دقیقه خود به خود درصد زمان فشردن را به حدود 50% می رساند. بنابراین توجه به نرخ فشردن می تواند به افزایش کیفیت در این مرحله کمک کند.

آیا CPR باکیفیت انجام شده است؟

تحقیقات بی شمار انجام شده مشخص کرده است که کیفیت CPR آنطور که باید انجام نمی شود. در یک مطالعه ROC که در سال 2012 انجام شد نشان داد 90% آنهایی که عمل احیا را انجام داده اند از عمق مناسب فشردن آگاه نبوده اند.

از کجا بفهمید که دارید CPR با کیفیت انجام می دهید؟

برای اینکه بفهمید CPR شما کیفیت لازم را دارد، مهم است که پارامتر های مختلفی را اندازه گیری کنید. بنا به گفته قدیمی ها “تا چیزی را اندازه گیری نکنید نمی توانید آن را ارتقا دهید”.
راهنمای 2010 AHA نه تنها چهار معیار CPR با کیفیت را مشخص کرده است، بلکه مزایای احتمالی CPR در لحظه را نیز بیان کرده است. در واقع، راهنما ها به طور ویژه بیان می کنند که پروسه ارتقای کیفیت تشکیل می شود از:
1. برآورد سیستماتیک عمل احیا و نتیجه آن
2. برآورد بازخورد فرد
3. تلاش های استراتژیک برای مشخص کردن کاستی ها
اینجا جایی است که تکنولوژی نقش خود را برای CPR با کیفیت نشان می دهد.

تجربه FDNY

در شهر نیویورک بیماران حمله قلبی تنها به مراکز مربوط به قلب منتقل می شوند که در واقع بیمارستان هایی هستند که با آتش نشانی نیویورک طرف قرار دادند که داده ها و یافته هایشان را در اختیار FDNY قرار دهند. این داده ها به داده های قبلی اضافه می شود و کیفیت CPR انجام شده با پشتیبانی جان پیشرفته (ALS) مانیتور می شود. HeartStart MRx Philips و تکنولوژی Q-CPR آن.
این داده های پیشرفته به دپارتمان اجازه تحلیل جنبه های مختلف عملکرد CPR را می دهد که بتوان با آن معیار “کیفیت CPR” را تعیین کرد تا در نهایت به وسیله آن بتوان به بیماران حمله قلبی کمک لازم را رساند.
در مقاله ای که در سمپوزیوم علوم احیا (ReSS) در سال 2014 برگزار شد، جان فریز نتایج اضافه کردن بازخورد در لحظه CPR را بر روی مانیتور کردن علائم حیاتی نشان داد. او در این مقاله نتیجه گرفت که اضافه کردن بازخورد CPR به سیستم های احیای بزرگ شهری EMS منجر به پیشرفت قابل توجه در امداد های فوری شده است.

نتیجه گیری

اجزای اصلی CPR کماکان همان هایی هستند که در قدیم و در دهه 1960 بود. عمق، نرخ و فرکانس فشردن قفسه سینه با افزایش مهارت ها تغییر کرده اند و می توان به این وسیله CPR با کیفیت انجام داد. در کنار پیشرفت های صورت گرفته در حوزه تکنولوژی مقالات متعددی چاپ شدند و نشان دادند که تعداد افراد نجات یافته از حملات قلبی می توانند با کمک این پیشرفت ها افزایش چشم گیری پیدا کنند.
برای اطلاعات بیشتر به سایت www.laerdal.com مراجعه کنید.
نویسنده:‌John Laerdal،‌مدیر شرکت پزشکی Laerdal،‌یک شرکت بین المللی بزرگ است که با کمک پیشرفت های صورت گرفته به حفظ جان افراد زیادی حین عملیات احیا و مراقبت های اضطراری کمک می کند.