کشف حرکت در برابر ردیابی حرکت

وقتی بحث قابلیت های پیشرفته ای می شود که دوربین های سیستم های امنیتی از آن برخور دارند، از دو مورد بیشتر یاد می شود – کشف حرکت و ردیابی حرکت. گرچه گهگاه طوری از آنها یاد می شود که یکسان هستند، اما واقعیت اینست که کشف حرکت و ردیابی حرکت دو مورد کاملا متفاوت در دنیای تکنولوژی امنیتی دیجیتال هستند؛ در زیر مواردی آمده است که باید درباره کشف و ردیابی حرکت بدانید تا آنها را از هم تشخیص دهید.

کشف حرکت

گرچه این تکنولوژی مشترکاتی با سایر تکنولوژی های کشف حرکت مورد استفاده در سیستم های امنیتی خانگی یا تجاری دارد که در آن کاربران می توانند حساسیت کشف حرکت را تنظیم کنند، سیستم های دوربین تجهیز شده با این توانایی هم از نوع تکنولوژی متفاوتی برای رسیدن به اهداف خود استفاده می کنند و هم بیشتر قابل پیکره بندی هستند. معمولا، یک دوربین امنیتی تجهیز شده با تکنولوژی کشف حرکت قادر است از طریق یک الگوریتم پیشرفته متوجه شود چه زمانی منطقه ای که در حال نظارت یا ضبط آن است متحمل یک تغییر می شود. این با سنسور فیزیکی در سیستم امنیت خانگی که محدوده را با نور مادون قرمز منفعل می پوشاند و به دنبال تداخل در پرتوها می گردد، متفاوت است.

به علاوه، سیستم های کشف حرکت بیشتر قابل پیکره بندی هستند که معمولا در آن می توانید مناطق مشخصی از میدان دید دوربین را که باید برای تغییر در حرکات نظارت شوند، انتخاب کنید. این امر برای کاهش فعال سازی های غلط موثر است زیرا که اپراتور می تواند مناطقی از میدان دید مانند آسمان یا خیابان شلوغ را نادیده بگیرد. اما، برخلاف دوربین های ردیابی حرکت، دوربین های کشف حرکت تقریبا همیشه ثابت هستند و نمی توانند حرکت کنند.

ردیابی حرکت
برعکس مورد قبل، طبق تعریف دوربین های ردیابی باید بتوانند حرکت کنند. این دوربین های pan-tilt-zoom (PTZ) به لطف اتصالات موتوری خود، محدوده گسترده ای از حرکات دارند و برنامه ریزی پیشرفته به آنها اجازه می دهد نه تنها وقتی موجودی وارد فریم آنها می شود آن را کشف کنند بلکه حرکت آن را در میدان دید خود ردیابی کند. این امر دوربین های ردیابی حرکت را انتخاب خوبی برای مناطقی می سازد که نسبتا منزوی هستند یا انتظار نمی رود حرکات بسیاری داشته باشند،‌ نصب یک دوربین ردیابی حرکت به جای یک دوربین کشف حرکت باعث می شود دوربین تقریبا همیشه روشن باشد زیرا به هیچ وجه نمی توان حساسیت آن را تغییر یا کاهش داد.

اما، محدودیت هایی برای دوربین های ردیابی حرکت وجود دارد. اگر دو شی همزمان وارد فریم شوند و در جهات متفاوتی حرکت کنند، بیشتر دوربین های ردیابی حرکت به صورت پیش فرض شی بزرگ تر را دنبال می کنند.
اشیایی که وارد فریم می شوند اما حرکت آنها به مدت کوتاهی متوقف می شود نیز توسط یک دوربین ردیابی حرکت نادیده گرفته می شوند، اگر دوربین پس از توقف حرکت شی به حالت پیش فرض برگردد، در صورت حرکت دوباره شی می تواند یک نقطه کور ایجاد کند. برای حل این مساله، دوربین های ردیابی حرکت بسیار پیشرفته فراوانی با نرم افزار تحلیلگر همراه هستند تا درجه ای از کنترل برای اپراتورها ایجاد کنند.

منبع:‌amcrest.com