هنگامي که شرکت ها به فکر تغيير از سيستم هاي آنالوگ به راهکارهاي HD مبتني بر شبکه مي افتند، هميشه اين پيش زمينه ي ذهني وجود دارد که پهناي باند به شدت افزايش مي يابد، که همراه با آن هزينه هاي توسعه ي شبکه و قابليت هاي ذخيره سازي نيز بايد در نظر گرفته شود. با وجود اينکه اين نگراني ها درست هستند، حقيقت اين است که نظارت ويدئويي HD به آن ميزان پهناي باند و فضاي ذخيره سازي که شما ممکن است فکر کنيد، نياز ندارد، تا وقتي که از ابزار هاي صحيح استفاده شود. جرالد نارکيسو متخصص IT ، ليستي از پيشنهادات را ارائه داده است تا نشان دهد مشکلات پهناي باند مي تواند هموار شود.
وقتي کار به مديريت شبکه ي يک شرکت مي رسد، متخصصين IT با اين مسئله که چگونه آن را تخصيص دهند، عموما محتاط و استراتژيک رفتار مي کنند. با ميزان اندکي از پهناي باند که معمولا براي نظارت ويدئويي رزرو مي شود، آخرين چيزي که يک مدير IT مي خواهد، دادن تصوير ويدئويي است، مخصوصا به صورت HD، چرا که کل شبکه را کند کرده و فضاي ذخيره سازي بسيار زيادي اشغال مي کند.
پيش زمينه ي ذهني آنهايي که با نظارت ويدئويي HD ناآشنا هستند اين است که نظارت HD پهناي باند و فضاي ذخيره سازي بسياري را مصرف مي کند و اينکه شما بايد پول زيادي براي گسترش ظرفيت شبکه و فضاي ذخيره سازي خود خرج کنيد تا بتواند آنها را آماده کنيد. اما نظارت HD به آن اندازه اي که شما ممکن است انتظار داشته باشيد، پهناي باند و فضاي ذخيره سازي نياز ندارد. مخصوصا با پيشرفت هاي تکنولوژيک، دوربين ها و سيستم هاي نظارتي در حال هوشمندتر شدن هستند و بيشتر با تنوع شبکه و شرايط ذخيره سازي منطبق مي شوند. در اينجا چهار شيوه آورده شده که شما مي تواند با سيستم ها و دوربين هاي نظارت HD خود انجام داده و استفاده از پهناي باند را کاهش دهيد.
انتخاب فرمت فشرده سازي مناسب
آشنا شدن با تنظيمات دوربين به شما اين اجازه را مي دهد که خروجي تصويريتان را بدون مصرف زياد حافظه، به حداکثر برسانيد. يک فرمت فشرده سازي انتخاب کنيد که بهتر از همه با نياز هاي شما سازگار است. اگر به دنبال اين هستند که ذخيره سازي تان را افزايش دهيد، ممکن است بخواهيد از فرمت فشرده سازي h.264 استفاده کنيد. بيشتر کاربران نظارت ويدئويي HD بيشتر به h.264 متمايلند تا M-JPEG، به دليل شيوه اي که فشرده سازي عمل مي کند. در اين شيوه، مانند M-JPEG هر فريم به صورت يک موجوديت مجزا ذخيره نمي شود. ويدئو از يک فريم مرجع به نام فريم شاخص (I)، تشکيل شده است، و نواحي متغير تصوير در فريم هاي بعدي فريم هاي جزئي (P) ناميده مي شود. نتيجه ي نهايي مجموعه ي از فريم هاي I و فريم هاي P در يک الگوي مرتب است که در اکثر دوربين ها قابل پيکربندي است (براي مثال: هر 30 فريم يک فريم I ). اين امر منجر به عکس هاي کامل کمتر (فريم هاي I) و نيز استفاده کمتر از پهناي باند و فضاي ذخيره سازي، بدون از دست دادن جزئيات تصوير مي شود.
از رزولوشن مناسب استفاده کنيد
دوربيني را انتخاب کنيد که کمترين رزولوشني که براي کار شما مناسب است را داشته باشد. چرا يک دوربين 2 مگاپيکسلي انتخاب کنيد در حاليکه يک دوربين 1 مگاپيکسلي نيز کار شما را راه مي اندازد؟ رزولوشن بالاتر عموما به معناي پهناي باند بيشتر است، که نيازمند فضاي ذخيره سازي بيشتري نيز مي باشد. بديهي است که در يک پارکينگ يا مناطقي که شما بايد مساحت وسيعي را با جزئيات بالا نظارت کنيد، يک دوربين با مگاپيکسل بالا نياز است. اما اگر قرار باشد تنها يک راهرو يا در را تحت نظر داشته باشيد، منطقي است از دوربيني HD اي استفاده کنيد که جزئياتي که مورد نظر شماست را با کمترين رزولوشن ممکن ثبت کند.
تعداد فريم بر ثانيه ي خود را کاهش دهيد
شما که در حال فيلمبرداري يک فيلم سينمايي نيستيد، پس چه نيازي ست که در حالت 50 فريم بر ثانيه تصوير برداري کنيد. اکثر افراد شاغل در زمينه ي امنيت از 5-7 فريم بر ثانيه استفاده مي کنند، که در بيشتر مواقع، همه ي آن چيزي که نياز داريد براي نظارت شهودي ببينيد را به شما نشان مي دهد و پهناي باند شما را به مقدار قابل توجهي از مگابايت آزاد مي کند.
ضبط حرکت
جداي از تنظيم دوربين براي مصرف پهناي باند کمتر، ايده ي هوشمندانه اي است که سرور تان را به ضبط مبتني بر رويداد پيکربندي کنيد. به عنوان مثال، اگر سرور تان را جوري تنظيم کنيد که تنها رويداد هاي حرکتي را ضبط کند، شما سپس فيلمي خواهيد داشت که تنها فعاليت هاي ناحيه مورد نظارت شما را ضبط کرده است. دوربين ها به احتمال زياد براي نظارت زنده ي تصويري به سرور متصل اند، اما با ضبط مبتني بر حرکت، آنها تنها داده ها را بر روي فضاي ذخيره سازي، ذخيره نمي کنند.
نظرات کاربران