از قدیم، دستکش‌ها تعداد قابل‌توجهی شکایت را از سوی اداره آتش‌نشانی به خود اختصاص داده‌اند. دلیل آن این است که بسیار دشوار است که از دست‌ها همانند سایر بخش‌های بدن محافظت کرد.
دست‌ها سطح تماس بالایی دارند، به خاطر انگشتان و شصت، و حجم چندانی هم ندارند. این یعنی ملاحظات جدی لازم است تا یک دستکش کاربردی با سطوح مناسبی از انعطاف و توانایی لمس فراهم نمود، و در عین حال عایق حرارتی کافی ایجاد نمود.
اخیرا، کمیسیون فنی NFPA که مسئولیت NFPA 1971 را بر عهده دارد، فعالیت اصلی خود را بر روی نسخه بعدی از الزامات دستکش به پایان رساند، که از تاریخ مه ۲۰۱۷ اجرایی خواهند شد. چهار دسته از تغییرات وجود دارند که می‌توانند اساسا برخی از محصولات دستکش عرضه شده به آتش‌نشان‌ها را تحت تاثیر قرار دهند.
1. سیستم سایزبندی در حال تغییر اساسی است.
به جای رویکرد سایزبندی سنتی درجه‌بندی XXS تا XXL، کمیسیون، اتخاذ یک قاعده کاملا متفاوت سایزبندی را پیشنهاد نموده است، که به جای طول دست و محیط آن، بر پایه طول انگشت سبابه و پهنای دست طراحی می شود.
نام‌گذاری این سایزهای دستکش براساس طول انگشت سبابه بر حسب میلی‌متر (64، 70، 76 و 82) همراه با یک علامت پهنای دست است (باریک – N ، عریض – W و بسیار عریض – XW). این سیستم برای بسیاری از آتش‌نشان‌ها ناشناخته خواهد بود و در کوتاه‌مدت موجب سردرگمی خواهد شد. NFPA 1971 حداقل هفت سایز را اجباری نموده است: 64N، 70N، 70W، 76N، 76W، 82N, 82W ؛ این سایزهای جدید بعید است که با سایزهای قبلی تطابق یابد.
این تغییرات اساسی به دنبال اعتراضات از چندین جمعیت کاربر اتخاذ شده است، که دستکش‌هایشان صرفا سطح تناسب مورد نیاز را فراهم نمی‌کردند، و بیشتر این برای دست‌های کوچک یا باریک آزاردهنده بود. این تغییرات با سیستم سایزبندی مورد استفاده در ارتش سازگارتر است، که موفقیت زیادی در فراهم نمودن تناسب برای دستکش‌های ضخیم برای یک جمعیت گسترده داشته‌اند.
از آنجا که سیستم سایزبندی جدید، بر اساس یک سیستم مشابه مورد استفاده در درون ارتش است، یک ابزار تعیین سایز دست وجود دارد که در مشخص نمودن سایز مناسب برای هر فرد می‌تواند کمک کند. این ابزار همانطور کار می‌کند که دستگاه کفش Brannock برای تعیین سایز کفش کار می‌کند، به این صورت که دست خود را در آن قرار می‌دهد، و راهنماها را جابجا می‌کند تا سایز دست مشخص گردد.
در حالیکه سایزهای فعلی برخی تولیدکنندگان صرفا بایستی تغییر برچسب داده شود، معرفی کردن رویکرد سایز باریک و پهن به این معنی است که تقریبا تمام تولیدکنندگان مجبور هستند برخی سایزها را دور بیاندازند و آنها را با سایزهای باریک جایگزین کنند.
۲. تست مقاومت حرارتی
در حال حاضر، تمام دستکش‌ها در حرارت ۵۰۰ درجه فارنهایت برای ۵ دقیقه تست می‌شوند تا اطمینان حاصل شود که مواد سازنده دستکش در حین قرار گرفتن در معرض حرارت بالا تجزیه نشده و به شکل نامناسبی جمع نمی‌شوند. باور بر این است که جمع شدن باعث به حداقل رسیدن ضخامت لایه‌ی هوای میان دست و دستکش که برای عایق حرارتی ضروری است، می‌شود.
در گذشته، دستکش‌های جدید ابتدا چند بار شسته می‌شدند (که موجب جمع‌شدگی اولیه می‌شد)، طول و عرض آنها اندازه‌گیری می‌شد، و سپس ابعاد آنها بعد از قرار گرفتن در اجاق دوباره بررسی می‌شد. به عنوان جزئی از تست ضروری، دستکش‌ها تا ظرفیت خود، از مهره‌های شیشه‌ای پر می‌شد، تا حجم دست را داخل دستکش در حین آزمایش حرارتی شبیه‌سازی کند.
به علت برخی نگرانی‌های صنعت نسبت به دستکش‌هایی که به آسانی جمع می‌شوند، کمیسیون فنی تست را تغییر داد به این صورت که اندازه‌گیری ابعاد پیش از شستشو انجام گیرد و میزان مهره‌های شیشه‌ای داخل دستکش‌ها کاهش یابد. این یعنی فضای بیشتری برای جمع شدن دستکش‌ها وجود دارد (چون حجم کمتری از دستکش اشغال شده است) و میزان جمع‌شدگی تحت تاثیر شستشو قرار نمی‌گیرد.
در حال حاضر، مشخص نیست که چه مواد سازنده‌ای تحت تاثیر قرار خواهند گرفت، ولی برخی انواع نازک چرم همچون پوست بز و پوست خوک ممکن است به طور منفی تحت تاثیر قرار گیرند. تاثیر کامل بر روی محصولات موجود تا زمانیکه تولیدکنندگان محصولات فعلی خود را مورد ارزیابی قرار دهند، شناخته نخواهد شد.
3. تست مانع رطوبت از ماده شیمیایی خشن‌تری استفاده خواهد نمود
مانع‌های رطوبت دستکش در حال حاضر برای قابلیت‌شان در جلوگیری از نفوذ مایعات محل آتش‌سوزی همچون بنزین، اسید باتری، و عامل اطفاء حریق آتش‌نشانی آزمایش می‌شوند. این آزمایش ارزیابی می‌کند که آیا مایع‌ها می‌توانند مانع رطوبتی و اتصال‌ها را از میان برده و موجب نفوذ و تماس با دست‌ها شوند.
کمیسیون فنی، مایع‌های هیدرولیک مختلف روبرو شده در حین خدمات آتش‌نشانی در ابزارهای هوای فشرده و در تصادف‌های ماشین را مورد بررسی قرار داد. آنها دریافتند که برخی از انواع مایعات هیدرولیک می‌توانند مانع‌های رطوبت استفاده شده در دستکش‌ها را در خود حل کنند.
از این رو، در نسخه جدید NFPA 1971، نوع خشن‌تری از مایع هیدرولیک مشخص می‌گردد که ممکن است باعث شکست برخی محصولات دستکش موجود گردد. این، تولیدکنندگان دستکش را وادار می‌کند که مانع‌های رطوبت سازگاری بیابند یا مواد سازده دستکش مقاوم در برابر مواد شیمیایی جدید را تشخیص دهند.
4. عایق حرارتی پشت دست
در حال حاضر، هر دو طرف کف و پشت دستکش‌ها برای مقاومت‌شان نسبت به انتقال حرارت، هنگام قرارگیری در تماس با یک سطح داغ ارزیابی می‌شوند. تنها تفاوت در آزمایش این است که فشار بیشتری به پشت دستکش نسبت به کف آن اعمال می‌شد، اعتقاد بر این بود که عایق بیشتری برای پشت نسبت به جلو نیاز بود.
این نیازمندی، عایق حرارتی بهتری برای پشت دستکش فراهم می‌کرد، که آتش‌نشان‌ها معمولا از آن سمت مورد سوختگی قرار می‌گیرند. با این وجود، متد آزمایش، متداول‌ترین نوع در معرض حرارت قرار گرفتن را شبیه‌سازی نمی‌کند، که اساسا همان حرارت تابشی به پشت دست، مشخصا هنگام گرفتن یک ابزار یا شلنگ با دست دستکش دار است.
کمیسیون در حال انتقال به یک تست انرژی ذخیره شده‌ی جدید است که بر پایه‌ی در معرض حرارت تابشی قرار دادن انجام می شود و قبلا برای ارزیابی میزان استحکام آستین‌های پارچه در استاندارد NFPA 1971 استفاده می‌شده است. علاوه بر این، کمیسیون در حال بررسی این است که خیس بودن دستکش‌ها چه تاثیری بر خواص عایق بودن آنها می‌گذارد.
در تست‌های فعلی، دستکش‌ها در یک وضعیت تقریبا اشباع شده مورد ارزیابی قرار می‌گیرند، اما برخی تحقیقات نشان داده‌اند که سطوح پایین‌تر رطوبت در واقع می‌تواند به آسیب‌های سوختگی سریع‌تری منجر شود. در نتیجه، تست پیشنهادی، عایق بودن دستکش را در سطوح رطوبت پایین‌تری که بیشترین احتمال آسیب سوختگی را داشته باشد، مورد ارزیابی قرار می‌دهد.
تاثیر کامل این تغییر روش تست نامشخص است. اما حالا دانش بیشتری در پشت این نیازمندی تست است که احتمالا فوائد بیشتری برای دستیابی به یک تعادل قابل‌قبول میان عایق حرارتی و عملکرد دست در ساخت دستکش فراهم می‌کند.
در کل، انتظار می‌رود که ترکیب این تغییرات، محصولات دستکش عرضه شده به خدمات آتش‌نشانی را متحول سازد. با شروع از اواخر ۲۰۱۷، مجموعه‌ای از محصولات دستکش جدید بایستی وارد بازار شوند که تناسب و محافظت بهتری فراهم سازند.
نظرات کاربران