ارزيابی ريسک برای انتخاب تجهيزات حفاظت فردی (PPE)آتش نشانان

چگونه می توان ارزيابی ريسک را برای انتخاب تجهيزات حفاظت فردی (PPE) انجام داد

آتش نشانان بايستي تجهيزات حفاظت فردي را بر اساس ارزيابي ريسک انتخاب کنند. آنها خواستار بهترين لوازم هستند اما اين سوال پيش مي آيد که چه لوازمي بهترين مي باشد؟ و اين بستگي دارد که خواستار چه ويژگي هايي مي باشند و چه چيزي نياز دارند و البته بودجه مالي که براي اين کار در نظر گرفته اند تا چه حدي مي باشد؟ درست است که پول موضوع قابل ملاحظه اي مي باشد اما بايد توجه داشت که هزينه بالاتر هميشه به معني تجهيزات حفاظت فردي ايمن تر نمي باشد. هر PPE مورد تصديق NFPA به اندازه کافي از پوشنده لباس حفاظت مي کند، به شرطي که به شيوه مناسب استفاده شود.
استفاده صحيح از تجهيزات يک مسئله است. آتش نشاني بايستي نظرات خود را درباره انتظارتي که ازPPE دارند، ارائه دهند. اين يک موضوع گسترده اي مي باشد که با آغاز ارزيابي ريسک محدود مي شود. از اعضاي يک کميته بخش انتخاب PPE پرسيده شد که چه نوع لوازم حفاظت فردي آن ها مي پوشند و اغلب آنها به سادگي اسم برند يا مواد مانع رطوبت را پاسخ مي دهند. از آنها درباره فرايند انتخاب و اينکه آنها چه انتظاري از PPE دارند پرسيده مي شود و تقريبا همگي پاسخ مي دهند که از من محافظت کند.
ارزيابي ريسک مناسب براي انتخاب PPE با شروع از NFPA 1851 اجرا مي شود. جدول A.5.1-1 شامل ليستي از زمين حريق بالقوه و خطرات مي باشد و در واقع پايه و اساسي براي ارزيابي ريسک بخش حريق را فراهم مي آورد. براساس اطلاعات منتج شده از انواع احضارات، حفظ جان و ساير عوامل ارزيابي مي شود. در پايان، ارزيابي ريسک بايد يک گزارش که حاوي اطلاعات استفاده از PPE و اطلاعات انتخاب هاي گوناگون مي باشد را شامل شود.
سازمان آتش نشاني بايستي براي بررسي اينکه پوشاک چه عملکردي نه تنها در محيط هاي آتش نشاني ساختاري و هم چنين در حوادث غيرحريق انتظار دارند زمان بگذارند. زمينه پژوهش بايستي در داخل SOP هاي موجود شرح داده شود.

دشمنانتان را بشناسيد

ارزيابي ريسک براي ساختار تجهيزات حفاظت فردي ترکيبي از عوامل مختلف شامل شناسايي خطر، عملکرد، محدوديت و آموزش مي باشد.
شناسايي خطر به سه بخش تقسيم مي شود:
1.خطر بالا
2. خطر متوسط
3. خطر پايين

اين تقسيم بندي ها بر اساس محيط هاي داراي خطر حرارتي و محيط هاي بدون خطر حرارتي ارزيابي مي شوند.
خطر حرارتي به طور آشکار در جايي که آتش نشاني در معرض مواجهات حريق بالقوه از قبيل حريق هاي ساختمان، حريق هاي وسايل نقليه تا موادي که در کليه لباس ها استفاده شده، شامل مي شود. در اينجا بحث مواد پوسته خارجي و حفاظت در برابر حرارت مطرح مي شود.
ارزيابي خطر غير حرارتي به مواردي از قبيل قابليت ديد در روشنايي روز و غير روشنايي روز، تناسب و راحتي، نياز براي CBRN، ارگونومي، شرايط جوي و کالاهاي موجود و… اشاره دارد. در اين جا بحث مبادله بين، از دست دادن کل حرارت (THL) و عملکرد حفاظت حرارتي (TPP) مطرح مي شود. PPE نبايستي منحصراً براي اطفاء حريق ساختماني طراحي شود بلکه بايستي براي همه شرايط بالقوه در نظر گرفته شود.

[callout radius=’20’ bt_content=’مشاهده مطلب’ bt_color=’red’ bt_size=’big’ bt_link=’https://www.iranalarm.com/firepress/safety-working/’ bt_target=’_blan’ bt_radius=’20’]

رویه‌های نظارتی بر ایمنی آتش‌نشان‌ها در زمان کار در حرارت

[/callout]

تست T-PACC

در هر تصميمي بايستي مبادله هاي ممکن را در نظر گرفت به عنوان مثال درجات بالاتر از حفاظت حرارتي مي تواند تنفس را کاهش دهد.
ريسک بالقوه به آتش نشان شامل اطلاعاتي از قبيل خطر و رخداد بعلاوه خطر حرارتي و غيرحرارتي مي باشد. اطلاعات بايستي جمع آوري گردد تا تشخيص دهيم چه زماني آتش نشانان تجهيزات حفاظت فردي بر اساس SOP يا خط مش را بپوشند. اطلاعاتي که جمع آوري مي شود نبايستي فقط براي حريق هاي ساختماني استفاده شود اما هر زماني که PPE ساختاري مورد نياز باشد بايد بپوشند.
علاوه بر آن زمان از روز را بايستي در نظر گرفت. اغلب خطر قابليت ديد که آتش نشانان را تهديد مي کند ناديده گرفته مي شود که اين تهديد در روشنايي روز، غروب(تاريک و روشن) و تاريکي متفاوت مي باشد.
قابليت ديد يک خطر بالا/عملکرد وقوع بالا مي باشد. ريسکي که آتش نشان در هر موقعيت و خطرات بالقوه بايستي بررسي کنند.
خطري که پوشاننده لباس با توجه به اهميت خطر و اينکه چه مواقعي بايد استفاده کنند در جدول زير اولويت بندي شده است:

هرکدام از اين تقسيم بندي ها به دو گروه خطر غيرحرارتي و خطرحرارتي تقسيم مي شوند که نشان دهنده محيط واقعي است که آتش نشان تجربه خواهد کرد. مادامي که PPE ساختاري در درجه اول براي آتش نشاني ساختاري طراحي شده است، آن حفاظت لازم براي ديگر خدمات حريق از جمله پاسخ آشکارسازها، کمک هاي پزشکي، زمينه يابي دود را فراهم مي آورد. آتش نشانان هم چنين PPE ساختاري را براي دلايل مختلف از جمله حفاظت از سازه نيز استفاده مي کنند.

مراحل استقرار تحقيقات

بعد از اينکه آتش نشاني ارزيابي و تحقيقات شناسايي خطر را انجام داد، مشخصات طرح توسعه پيدا مي کند. فرايند توسعه مشخصات طرح، نيازها را بيان کرده و به سمت کامل کردن اين نيازها حرکت مي کند که مي تواند شامل حفاظت در برابر حرارت، تنفس، قابليت ديد و غيره باشد.
کميته بايستي يک ليست از ويژگي هايي که مد نظرشان مي باشد را تهيه کرده و به هر توليد کننده قبل از ارائه بفرستد. براي شفاف سازي مهم است که يک ليست از e-mail به وجود آورده و همه طرف هاي درگير بايستي در همه ايميل ها درج شود.

آرشيو کل تجهيزات حفاظت فردی آتش نشانی

بعد از اينکه توليد کنندگان از ويژگي هايي که کميته مايل به در نظر گرفتن هستند مطلع شدند، آتش نشاني جستجو مي کند کداميک در بازار موجود مي باشند تا نيازهايشان را برآورده کنند. اين فرآيند با معرفي توليدکننده شروع مي شود. اداره بايستي حداقل 4 توليدکننده لباس به علاوه تامين کننده لباس را دعوت نمايد. آتش نشاني نبايستي انتخاب هاي خود را به يک يا دو توليدکننده محدود نمايد. هر توليدکننده داراي طراحي هاي خلاقانه بوده که آتش نشاني بايستي تلاش کند که ويژگي هاي محصولات آنان را دريابد.
به علاوه و شايد مهمتر از همه، توليدکنندگان پارچه و ضد رطوبت بايستي قبل از توليد کنندگان لباس به کميته محصولات خود را ارائه دهند. اهميت ارائه توسط توليدکنندگان پارچه و توليدکنندگان ضد رطوبت قبل از توليد کنندگان لباس را نمي توان ناديده انگاشت. در طي ارائه ها کميته بسياري از موارد مهم را ياد خواهند گرفت که به تصميم گيري بهتر آنها کمک مي کند. اين عمل باعث شده که توليدکنندگان لباس به ارائه محصولات خود تمرکز کرده و هم چنين از سخنراني هاي مکرر در باب پارچه و ضد رطوبت جلوگيري شود. دو توليد کننده عمده پارچه و دو توليد کننده عمده ضد رطوبت حضور دارند. اين به اين معني است که کميته در بيش از چند روز تقريباً شاهد هفت سخنراني خواهد بود.
کميته بايستي اين سخنراني ها را در مدت زمان مشخص و برابر انجام دهد. مدت زمان خوب تقريباً 60 تا 90 دقيقه با 30 دقيقه استراحت در مابين آن مي باشد. اين سخنراني ها نبايد طولاني باشد زيرا در صورت طولاني بودن باعث مي شود که کميته مجموعه اي از مشخصات و طرح از هر توليدکننده را از دست بدهد. اعضاي کميته بايستي برگه هاي کار داشته باشند تا هر فرد بتواند موارد خاص که هر توليد کننده بيان مي کند را يادداشت برداري کند.
کميته به اين يادداشت ها براي پيگيري و ارزيابي در حوزه اطلاعاتي که بيان شد، نياز دارد و مي توان آن را به امتيازهاي 1 تا 5 درجه بندي نمود که امتياز لازم 3 مي باشد. اين درجه بندي مقايسه تجهيزات را آسانتر مي کند.
بعد از اينکه همه ارائه ها به طور کامل بيان شد کميته اطلاعات را طبقه بندي کرده و مشخصات ويژگي هاي طرح را به وجود مي آورند. مشخصات ويژگي هاي طرح با ويژگي هاي مورد درخواست شامل مواد پوسته خارجي، آستر، ضد رطوبت، يقه، جيب ها و غيره تکميل مي شود. آتش نشاني مشخصاتي که احساس مي کنند درلباس مورد تست بايستي باشد را مشخص مي کند که اين مي تواند به چندين راه در دستورالعمل کميته تکميل شود. طرح A به هر توليدکننده اين آزادي عمل رامي دهد که بهترين لباس آتش نشاني را بر اساس دستورالعمل کميته ايجاد کند. کميته، توليد کننده ها را متوجه پارامترهاي دقيق مي کند تا اطمينان يابد که اهداف مشخصات برآورده مي شود.
در هر اقدامي که انجام مي شود بايستي مطمئن شويد که لباس هاي مورد تست يکي يکي مقايسه مي شوند. به علاوه همه برچسب هاي مشخصات که در قسمت بيروني لباس قرار دارد بايستي پوشيده شود تا افراد تست کننده لباس ندانند که توليدکننده لباس چه کسي مي باشد. آتش نشاني بايستي توليدکننده ها را ملزم کند که لوگوها را با کشيدن زيپ يا بستن دکمه ها پنهان کنند.

[callout radius=’20’ bt_content=’مشاهده مطلب’ bt_color=’red’ bt_size=’big’ bt_link=’https://www.iranalarm.com/firepress/pss-merlin/’ bt_target=’_blan’ bt_radius=’20’]

سیستم کنترلی PSS Merlin

[/callout]

تست Hands-on

بعد از اينکه اين مراحل انجام شد، آتش نشاني لباس هاي دوخته شده را تست کرده و به اداره آتش نشاني منتقل مي کنند. توليدکنندگان بايستي به شرکت کنندگاني که لباس ها را تست مي کند سايز مناسب را بدهند و هم چنين بعد از تست لباس هاي نمونه مطمئن شوند که لباس ها سايز درست مي باشند.

بعد از اينکه بخش آتش نشاني و توليد کننده از سايز مناسب لباس مطمئن شدند، بايستي تست لباس آغاز شود. تست لباس با عمليات زمين حريق ويژه قبل از آزمايش هاي ميداني شروع مي شود. آتش نشانان بايستي لباس هاي گوناگون که با آن فعاليت هاي آتش نشاني را انجام مي دهند از قبيل بالا رفتن از نردبان، کشيدن شلنگ، کشيدن طناب و موارد ديگر…. مقايسه کنند. که اين را مي توان در بيشتر مواقع در کلاس هاي آموزش حريق با استفاده از پشتوانه آموزشي تکميل نمود.
لباس هاي تست شده بايستي شستشو و خشک شود و سپس ارزيابي شود. افرادي که به عنوان آزمايش، لباس ها را پوشيده اند بايستي اطلاعات دريافتي خود را در پايان هر دوره کاري با برگه هايي که در آن به راحتي، تناسب و عملکرد لباس ها اشاره مي کند در اختيار آتش نشاني قرار دهند. بيشتر اطلاعات به دست آمده براي تصميم گيري بهتر مي باشد. طول مدت آزمايش هاي لباس متفاوت مي باشد اما بايستي زمان به اندازه کافي براي تست کننده هاي لباس طولاني باشد تا احساس خوبي از تناسب و عملکرد لباس داشته باشد. به علاوه بايستي لباس شستشو و خشک شود و سپس بازرسي اوليه براي بررسي دوام لباس را انجام مي دهند. يک ماه زمان کافي براي بررسي دوام لباس نيست زيرا ممکن است يک دوخت بد يا هر چيز ديگري که توسط کنترل کيفيت توليدکننده انجام نشده باشد، پنهان بماند.

درباره نويسنده:

اين مقاله توسط Michael McKenna بازنشسته ارشد آتش نشاني تهيه شده، او با توسعه استاندارد از سال 1988 سروکار داشته و عضو NFPA 1971، NFPA 1851 ، NFPA 1801 و هم چنين عضو کميته لباس و تجهيزات حفاظتي مي باشد.

نويسنده: مايکل مک کنا ، منبع: mdm
ترجمه: مهندس ليلا کريمي