بخش R&D شرکت نمادایمن
همانگونه که در نوشتار قبلی گفته شد در ارزیابی مقاومت در برابر آتش برای مجموعه درها، سه معیار ظرفیت باربری، یکپارچگی و نارسانایی در نظر گرفته میشود، که در مورد درب‌ها، دو معیار یکپارچگی و نارسانایی ارزیابی میشود. در ادامه و در این نوشتار به معرفی این معیارها و طبقه بندی مجموعه درها میپردازیم.
معیار يكپارچگي E، زمان برحسب دقایق کاملی که در آن آزمونه به وظیفه جداسازی در طول آزمون ادامه می‌دهد. وقوع موارد زیر نشان شكست معيار يكپارچگي مي‌باشد:
– افروزش یک بالشتک پنبه ای
– عبور فاصله‌سنج تعین شده در استاندارد از ترک یا شکاف ایجاد شده در آزمونه
– شعله‌وری پایدار
یکپارچگی شامل عبور دود نمی باشد و در طول مراحل اولیه یک آزمون آتش، مقادیر فراوانی از دود از طریق فاصله بادخور در و چار چوب عبور می کند. این به دلیل فشار مثبت آزمون می باشد.
معیار نارسانایی I، زمان برحسب دقایق کاملی که در آن آزمونه به وظیفه جداسازی خود در طول آزمون ادامه می‌دهد، بدون اينكه افزايش دمای سطح غیر در معرض در طول آزمون به مقادير زير برسد:
افزایش بیش از °C140 دمای متوسط از دمای متوسط اولیه، یا افزایش بیش از °C180 از دمای متوسط اولیه در هر نقطه.
دماي متوسط اولیه، برابر با دمای متوسط سطح غیر در معرض در لحظه شروع آزمون است كه به وسيله ترموكوپل‌هاي نصب‌شده بر روي اين سطح اندازه‌گيري مي‌شود.
مطابق استاندارد EN 13501-2 “مقاومت فرآورده‌ها و اجزای ساختمانی(جز تأسیسات تهویه) در برابر آتش – طبقه‌بندی” در مورد درها و کرکره‌ها، یکی از دو گزینه معیار نارسانایی حرارتی زیر باید استفاده شوند:
– نارسانایی حرارتی I1
افزایش دمای متوسط در سطح غیر در معرض لنگه در به °C140 بیش از دمای متوسط اولیه و افزایش حداکثر دما در هر نقطه از لنگه در به °C180 باید محدود شود. هیچ اندازه‌گیری‌های دمایی تا محدوده 25 میلی‌متری از مرز لبه قابل رویت قسمتی از لنگه در، لحاظ نمی‌شود. افزایش دمای هر نقطه از چارچوب باید به °C180 محدود شود. اگر چارچوب پهن‌تر از 100 میلی‌متر باشد، در 100 میلی‌متری لبه قابل رویت لنگه در (روی سطح غیر در معرض) اندازه‌گیری دما انجام میشود، در غیر این صورت باید در مرز ساختار چارچوب / تکیه‌گاه، اندازه‌گیری شود.
– نارسانایی حرارتی I2
افزایش دمای متوسط در سطح غیر در معرض لنگه در به °C140 بیشتر از دمای متوسط اولیه و افزایش حداکثر دما در هر نقطه از لنگه در به °C180، باید محدود شود. هیچ اندازه‌گیری دما های تا محدوده 100 میلی‌متری از مرز لبه قابل مشاهده قسمتی از لنگه در، لحاظ نمی‌شود. افزایش دمای هر نقطه از چارچوب باید به °C180 محدود شود. اگر چارچوب پهن‌تر از mm100 باشد، افزایش دمای هر نقطه از چارچوب باید به °C360 محدود شود. در 100 میلی‌متری لبه قابل رویت لنگه در (روی سطح غیر در معرض) اندازه‌گیری دما انجام میشود، در غیر اینصورت باید در مرز ساختار چارچوب / تکیه‌گاه، اندازه‌گیری شود.
طبقه‌بندی نارسانایی حرارتی باید با استفاده از پسوندهای 1 و 2 به ترتیب با توجه به تعاریف ارائه شده، مشخص شوند (برای مثال I1). شکست معیار یکپارچگی نیز به معنای شکست نارسانایی است، چه از محدوده دمایی مشخص شده برای نارسانایی بیشتر باشد یا نباشد.
همچنین فشار در کوره به روش مشخص شده در استاندارد، کنترل می شود به طوریکه آستانه چارچوب و قسمت پایینی مجموعه درب در معرض فشار منفی قرار گیرند (متمایل به کشیدن هوای سرد به درون کوره از بیرون کوره) در حالیکه بخش بالایی درب در معرض فشار مثبت باشد (متمایل به خارج ساختن گازهای داغ از کوره از میان روزنه ها در آزمونه)
شکل 1: درب فولادی لعاب دار تحت آزمون آتش
بازه‌های زمانی طبقه‌بندی
همه بازه‌های زمانی طبقه‌بندی در برابر هریک از معیارها باید با استفاده از یکی از بازه‌های زمانی (10، 15، 20، 30، 45، 60، 90، 120، 180، 240 یا 360) به دقیقه اعلام شوند.
نتایج آزمون همیشه باید به نزدیک‌ترین طبقه پایین‌تر گرد شوند. وقتی که مشخصه‌ها ترکیب می‌شوند، زمان اعلام شده باید مربوط به آن مشخصه‌ای باشد که کمترین زمان را داشته است. بنابراین اگر یک در، یکپارچگی 155 دقیقه ونارسانایی 80 دقیقه، داشته باشد، به صورتEI 60/E 120 طبقه‌بندی میشود.
در حالتی که نتایج آزمون منجر به یک اختلاف در زمان شکست برای I1 و I2 میشود، ممکن است اجزاء بیش از یک طبقه‌بندی داشته باشد. برای مثال دری که اولین معیار نارسانایی حرارتی را پس از 50 دقیقه و دومین معیار را پس از 70 دقیقه برآورده نمی‌کند (مردود شدن E در 95 دقیقه) باید به صورت EI145/EI2 60/E 90 طبقه‌بندی شود.
نظرات کاربران