بهینه سازی سیستم اعلام حریق

انتخاب یک محصول دتکتور آتش سوزی مناسب به اندازه قبل ساده نیست. البته اگر فقط مساله مالی برای شما مهم باشد و دنبال سیستمی هستید که فقط آلارمش به صدا در بیاید انتخاب برای شما دشوار نخواهد بود، اما کاربر و خریدار آگاه می داند که تمام سیستم ها شبیه هم نیستند.
اگر ارزانترین گزینه و سیستم موجود را انتخاب کنید ممکن است در نهایت هزینه های زیادی روی دست شما بگذارد مانند هزینه نیروی انسانی، کیفیت پایین و آلارم های اشتباه متوالی. تنها یک بار رفتن به مرکز برای رسیدگی به آلارم خطای ارسال شده ممکن است با هزینه اولیه انجام شده برابری کند.
همانطور که استاندارد های زندگی و ایمنی و تکنولوژی های ساختمان در سراسر جهان در حال تغییر است، سیستم های ردیابی و تشخیص نیز تغییر می کنند. ماموریت کلی هر سیستم حفاظت از افراد و دارایی ها به شکل بهینه است. سیستم مورد نظر باید با تکنولوژی ساختمان همخوانی داشته باشد. روز به روز استفاده از سیستم های آلارم و اعلام حریق بیشتر می شود.

گزینه های ردیابی

هنگام طراحی سیستم، انتخاب تکنولوژی و سیاست اصلی اولین گام است. ما طراحی های زیادی را می بینیم که فکر اولیه زیادی در مورد آنها انجام نشده است و به همین سبب باعث ایجاد مشکلات عدیده شده است. در برخی موارد، انتخاب دتکتور نا مناسب می تواند متضاد با استاندارد های تعریف شده باشد. یک سیستم آتش نشانی مدرن می تواند چندین ساختمان و محیط را در بر بگیرد و می تواند شامل الحاقات مختلفی از دتکتور های دود نقطه ای نوری گرفته تا سیستم های اشعه ای، حرارتی، چند-سنسوری و دتکتور های شعله باشد. یک سیستم بزرگ معمولا دتکتور های متفاوتی را همراه خود دارد.

دتکتور نقطه ای

معمول ترین انتخاب ها و گزینه ها دتکتور های نقطه ای هستند و در بیشتر نصب های انجام شده عملکرد مناسبی از خود نشان داده اند. تجهیزات با عملکرد بالا معمولا به سادگی نصب می شوند و گزینه های ردیابی فراوانی را در اختیار قرار می دهند که معمول ترین آن دتکتور دود نوری (اپتیکال) و چند سنسوری است (که دتکتور اپتیکال و حرارتی را تلفیق کرده است) و همچنین CO و حتی دتکتور شعله را نیز می تواند شامل شود. ردیاب های دود نوری و مولتی دتکتورها تکیه گاه و گزینه اصلی هر سیستم آتش نشانی است و بیشتر محیط ها را پوشش می دهد. این تجهیزات می توانند به صورت بی سیم یا سیمی و همراه با آژیرها صدا دار یا چراغدار باشند.

بیم دتکتور

هنگامی که سقف خیلی بلند است و فضا بسیار باز است دتکتور نقطه ای نمی تواند با استاندارد های محلی سازگار باشد یا جایی که نگهداری سخت یا غیر ممکن است، بیم دتکتور گزینه مناسبی به حساب می آید. بیم دتکتور ها یا دتکتورهای اشعه ای از اشعه نور برای ردیابی دود استفاده می کنند (معمولا فروسرخ) که بین فرستنده و گیرنده حرکت می کند. یک دتکتور گیرنده است و یک دتکتور فرستنده. این دو در مقابل هم در ارتفاع خاصی نصب می شوند. وقتی اشعه بین این دو توسط دود محیط قطع شود و گیرنده اشعه ارسالی از فرستنده را دریافت نکند آژیرها به صدا در می آید.

دتکتور های مکشی

دتکتور های مکشی از آرایشی از لوله ها با سوراخ های کوچک تشکیل می شود که هوا را به داخل می مکد (هوا و هر دودی) و آن را به دتکتور (معمولا نوری) منتقل می کند. آنها معمولا به شدت حساسند و می توانند در تمام انواع محیط ها مورد استفاده قرار بگیرند، اما معمولا برای مناطق وسیع و مناطقی که دسترسی به آنها سخت است مانند زیر زمین و شفت های آسانسور مورد استفاده قرار می گیرند. در حالیکه لوله ها در همه نقاط قرار دارند سنسورها در نقاطی که دسترسی به آنها ساده است نصب می شوند.

دتکتور شعله

ردیاب های شعله به صورت اپتیکالی در محیط های دودی و گرد خاکی شعله را تشخیص می دهند. از آنها معمولا در محیط های خطرناک استفاده می شود.

عملکرد بدون توجه به متد ردیابی

دتکتور های مدرن و الگوریتم های مورد استفاده در آنها، می توانند انواع گزینه ها و مزایا را به همراه داشته باشند، اما در نظر نگرفتن اینکه اطلاعات دتکتور چگونه می تواند به عنوان یک سیستم گسترده تر مورد استفاده قرار گیرد می تواند به شدت عملکرد سیستم را زیر سوال ببرد.
نصب یک سیستم و ردیاب دود ساده که نمی تواند اخطار چند مرحله ای به وسیله منطق علت و معلولی را انجام دهد معمولا به معنی این است که شما اولین چیزی که از یک مشکل بالقوه می دانید آلارم است. اما اگر دستگاهی که توانایی تشخیص مشکلات احتمالی را دارد می تواند زود تر از وقوع، آتش سوزی را ردیابی کند، از مشکلات بعد از وقوع آتش سوزی جلوگیری بهتر جلوگیری می شود.‌
در ردیابی نقطه ای، گزینه دیگر می تواند استفاده و نصب یک ردیاب چند کاره به جای ردیاب دود باشد. دوباره می گوییم که تمام وسایل و محصولات به شکل یکسان عمل نمی کنند. مزیت بزرگ آن قابلیت ردیابی در گستره وسیع تر و جلوگیری از آلارم های اشتباه است. سیستم های خوب از چند شاخص مستقل برای تشخیص آتش سوزی استفاده می کنند.
با فرض اینکه آتش سوزی اتفاق افتاده به میزان کافی پیچیده باشد که از ردیاب های مختلف برای تشخیصش استفاده شود، فرصت های زیادی وجود دارد که عملکرد را به حداکثر میزان خود می رساند. یک مثال خوب در این زمینه سیستمی است که از مجتمع های مسکونی ای که آلارم خطا در آن به طور معمول وجود دارد، حفاظت می کند:
– یک سیستم می تواند قبل از به صدا در آوردن آژیرها ابتدا یک سیگنال برای آگاهی ساکنین و یا مسول مربوط به سیستم مخابره کند، شمارش معکوس را شروع کند و منتظر بماند تا افراد آماده شوند و محل را بررسی نمایند.
– مسولین مربوط یا ساکنین اگر این آلارم خطا بود که سیستم را غیر فعال می کنند و اگر واقعی بود آلارم ها را به صدا در می آورند و اقدامات لازم را انجام می دهند.
– چنانچه اقدامی هم به صورت شخصی صورت نگیرد سیستم پس از تمام شدن زمان تعیین شده، برای اعلام آتشسوزی آژیرها را به صدا در می آورد.
– دستگاهی وجود دارد که هنگام به صدا در آمدن آلارم، ساکنین می توانند به فشردن یک دکمه زمان بیشتری برای تصمیم گیری در مورد آلارم به وجود آمده داشته باشند، این مورد در زمانی است که ساکنین فکر می کنند آلارم ناشی از یک مورد محتمل آتش سوزی نیست. به محض فشردن دکمه، تاخیر به وجود می آید، و پس از تاخیر ایجاد شده، چنانچه میزان اندازه گیری شده توسط ردیاب بالاتر از میزان مجاز بود، سیستم به مد آتش سوزی وارد می شود. اگر سیگنال رفع شده بود، سیستم ریست می شود.
– توجه به این نکته ضروری است که در هر کدام از شرایط فوق، عضو حرارتی تجهیز تحریک می شود، پس حتی یک افزایش کوچک در دما می تواند آلارم را به وجود بیاورد.
– با ورود سیستم به حالت آلارم، آژیرهای محلی آلارمی با تون متفاوت تولید می کند تا ساکنین ساختمان را از وجود خطر آتش احتمالی با خبر کند.
– اگر زمان تاخیری ایجاد شده گذشت و کماکان سیگنال مثبت وجود داشت، صدای آلارم به حالت تخلیه تغییر پیدا می کند.
– در موقعیت آلارم، باید بتوان سیستم اخطار دهی را مطابق فرضیات متفاوت فعال کرد، به این ترتیب می توان از وجود آلارم در ساختمان مطلع شد.
– از آنجا که صداهای مختلفی در این سناریو ها استفاده می شود، مهم است که صداها طوری انتخاب شوند که با هم اشتباهی گرفته نشوند.
– باید امکان همراهی و همکاری سیستم علت و معلول با سیستم تخلیه و سیستم های اخطار دهی عمومی وجود داشته باشد..

ارتباطات

با پیچیده تر شدن سیستم ها، ارتباط بین اجزای سیستم حیاتی تر می شود. زمان از درجه بالایی از اهمیت برخوردار است و سیستم ها نمی توانند برای بازبینی صبر کنند. تجهیزات ردیابی باید توانایی مانیتور کردن محیط خود را داشته باشند و بتوانند بلافاصله با تغییر یافتن شرایط محیط اخطار لازم را ارسال کنند. اطلاعات دقیق و سریع عامل اصلی برای اخذ تصمیم درست، سریع و دقیق است. برای سیستم ها امروزه دیگر قابل قبول نیست که چند دقیقه برای پاسخ گویی به یک واقعه زمان صرف کنند. سیستم ها امروزه در کمتر از چند ثانیه و بدون توجه به میزان بزرگی سیستم می توانند به آلارم و موقعیت پیش آمده پاسخ گویی کنند.
در کل سیستم وابستگی تنها به نقاط تکی باید از بین برود. اتخاذ تصمیم با در نظر گرفتن کل سیستم موضوعی است حیاتی بنابراین سیستم باید دائما اجزایش با هم در ارتباط باشند.
محافظت در برابر اتصال کوتاه از مدت ها قبل مرسوم بوده و سیستم امنیت و حفاظت از جان انسان ها و اموال نباید به با ایجاد اشکال در یک کابل غیرفعال شود. تجهیزات باید در تمام مدت یا بیشترین زمان ممکن فعال باشند تا بتواند مطابق آن چیزی که برای آن برنامه ریزی شدند عمل نمایند. از منظر عملی، اگر مشکلی برای کابل کشی به وجود بیاید به سرعت می توان آن را تشخیص داد.

گزینه های نوسازی

تکنولوژی ردیابی باید بتواند ساختمان های جدید را پوشش دهد و در شرایط سخت نیز کارآیی داشته باشد. معمولا ساختار کابل کشی های موجود نمی توانند تغییر کنند و در برخی موارد نمی توان کابل کشی جدید انجام داد. خیلی مهم است که سیستمی داشته باشیم که بتواند به اندازه کافی انعطاف پذیر باشد تا بتواند در برابر این شرایط جدید روبرو شود بدون آنکه به عملکرد آن خللی وارد شود.
تبدیل سیستم های قدیمی به سیستم ها جدید بدون نیاز به کابل کشی- و با داشتن تمام مزایای سیستم های ردیابی آنالوگ که در همین جا بررسی شده بود- دیگر یک مشکل نیست و اگر کابل کشی ممکن نباشد، می توان آن را به شکل بی سیم نصب نمود.

کنترل

قلب تپنده هر سیستم ردیابی ای پانل اعلام حریق است، که امروزه با تمام انواع سیستم های ساختمانی مهم کار می کند. توان سیستم های آنالوگ مدرن فشار را بر روی ردیاب ها و گزینه های موجود برای انتخاب ردیاب می گذارد. با شروع مسیر علت و معلولی، داشتن ردیابی که مناسب باشد و داده ها را با جزئیات تامین کند بسیار حیاتی است.
قابلیت های علت و معلول بر خلاف گذشته تنها منحصر به سیستم های اخطار دهی و ردیابی آتش نیست. سیستم های آتش امروزه ارتباط مستقیمی بین سیگنال ها و سیستم های کنترل تهویه، فشار دهی هوا و سیستم های کنترل دود، درهای کنترل آتش، روشنایی، امنیت و ارتباط بین سیستم های مدیریت ساختمان برقرار می سازد.
به عنوان یک سیستم محافظ جان، مهم است که سیستم آتش تنها و مستقل باشد اما در بسیاری از کشور ها، سیستم آتش نیاز دارد که کنترل کلیه سیستم ها را در یک موقعیت آتش سوزی در اختیار داشته باشد. سیستم باید منطق داشته باشد تا بتواند به این امر نایل آید. سیستم های آتش امروزه باید قادر باشند:
سیستم های تامین و خارج کردن هوا را کنترل کنند.
میزان ور.ود دود را مونیتور کنند.
بتواند قابلیت کنترل شرایط بالا را فراهم آورد.
نمایشگر گرافیکی برای کنترل مرکز داشته باشد.
با BMS و دیگر خدمات کنترلی ساختمان همکاری کند.
در آن واحد بتواند کنترل چند نقطه را بر عهده گیرد.
با داشتن صفحه نمایشگر و صفحه لمسی امکان نمایش خروجی های مورد نظر را به مدیران ساختمان داشته باشد.
خدمات پیج کردن و ایجاد امنیت را به طور صحیح فراهم آورد.
سیستم تخلیه در مقیاس وسیع را داشته باشد(به وسیله سیستم های اخطار دهی رادیویی) که از نقاط مختلف قابل کنترل باشند.
سیستم های گسترده که بتواند چندین مرکز را کنترل کند.
امکان دسترسی اینترنتی را به منظور معاینه و کنترل فراهم آورد.
پس همانطور که می بینیم، با پیچیده تر شدن محیط اطرافمان کار انتخاب ردیاب و سیستم صحیحی که بتواند به خوبی کار کند مهم تر از قبل شده است. به منظور داشتن کیفیت واقعی و از آن مهم تر محافظت مناسب، یک طراح باید هر دو را در نظر داشته باشد، نه فقط بر حسب استاندارد ها و کارکرد صحیح، بلکه باید قابلیت های فنی با جزئیات داشته باشد تا بتواند طریقه مناسب را انتخاب نماید. این همان قدرت یک انتخاب صحیح را می رساند و در نهایت می تواند محافظت حد اکثر از افراد و اموال را فراهم آورد.
برای اطلاعات بیشتر به وب سایت www.advancedco.com مراجعه نمایید.

نویسنده: Richard Hitchman، مدیرعامل کمپانی Fusion Advanced