براي نصب هايي که به مانيتورينگ کم نور نياز است، چندين مورد دوربين هاي بزرگ HD با نور کم را متمايز مي‌کند. علاوه براين، سنسور با رزلوشن بالا، لنز خوب و نوع عنبيه مناسب، عملکرد پردازنده، لوازم الکترونيکي خوب که سيگنال ويديويي را تقويت و نويز را در سطوح با نور پايين کاهش دهد و همچنين ضريب اطمينان بالا، دوربين‌هاي HD با نور کم را مشهور کرده است.
هيچ شکي نيست که دوربين هاي HD در روز فوق العاده هستند، ولي در شب داستان کاملا متفاوت است چون تمام دوربين ها به جز دوربين هاي تصويرسازي حرارتي به مقداري نور براي عمل کردن نياز دارند. اين بخش نشان مي دهد که در زمان انتخاب سنسور بايد به چه چيزي توجه کرد.
همانطور که کل امنيت فيزيکي به سرعت به سمت HD حرکت مي کند، اين صنعت حتي سخت تر و سريع تر کار مي‌کند تا دوربين‌هاي مرتبط را توسعه دهد. دوربين هاي مگاپيکسل يا HDD نشان مي‌دهند که پيکسل‌هاي بيشتر بر روي يک قطعه سيليکون يکسان قرار داده شده اند. اين تصوير شفاف کريستالي ارائه مي کند. با اين حال، از سوي ديگر، اين همچنين بر حساسيت نور تاثير مي‌گذارد.
چشم يک دوربين در زير لنزها واقع شده که بر تراشه هاي سيلکوني حاوي يک سنسور تصوير قرار گرفته است. دو نوع از سنسورهاي تصوير منتشر شده عبارتند از CCD يا CMOS. مزيت کليدي سنسورهاي CCD حساسيت شان به نور بوده درحاليکه طرح CMOS قادر به يکپارچه سازي راحت تر با ساير تکنولوژي ها است که يک امتياز است. به عبارت ديگر، سنسورهاي CCD، تصاوير با نماي خوب با نويز بصري و انحراف کمتر را در شرايط با نور کم توليد مي کند. با اين حال، پيشرفت هاي CMOS مگاپيکسل در يک سرعت فوري در حال ايجاد شدن است که باعث شده سنسورهاي CCD مگاپيکسل بر سنسورهاي CMOS مگاپيکسل مسلط نشوند.
صعود CMOS
سنسورهاي تصوير، داراي پيکسل ها، حساسيت و طيف ديناميک بيشتر هستند آنها نتايج واقعي براي نظارت ويديويي موثر ارائه مي کنند. Chang گفت: «ما نيازهاي بيشتري از اندازه هاي بزرگتر تصويرساز را مي بينيم همانطور که دوربين هاي HD تصويرسازهاي با سطوح بزرگتر براي پيکسل هاي بيشتر ارائه مي‌کنند. تعداد زيادي از سازندگان دوربين هستند که سنسورهاي 1/1.8”, 1/2.5”, 1/2.7”, و 1/2.8” اينچي CMOS را پذيرفته‌اند و اين تعداد در حال افزايش است.»
عملکرد دوربين به ميزان زيادي به اجزا بستگي دارد. با اين حال، در جهان ويديويي IP، عملکرد دوربين همه چيز را تعيين نمي کند چون پردازنده هاي قدرتمند مي توانند الگوريتم هاي پيچيده تري را مديريت کنند. نوع عنبيه و سرعت ديافراگم نيز به اندازه قابل توجهي بر نوردهي سنسور و عملکرد دوربين هاي با نور کم تاثير مي گذارد. در اينجا گذری کوتاه بر عملکرد عنبيه و ديافراگم خواهيم داشت:
عنبيه
عنبيه يک روزنه است که به نور اجازه مي دهد که از ميان لنزها عبور کند و به دوربين برسد. عنبيه ميزان نور فرودي به سنسور را کنترل مي کند. عنبيه درست شبيه چشم هاي انسان است، زماني که آفتابي است عنبيه کوچک است و در شب بزرگ مي شود. اين نوع از عنبيه در لنزها بايد مناسب دوربين هاي با نور کم باشند. عنبيه هاي ثابت، لنزهاي عنبيه خودکار و دستي و لنزهاي P-Iriss وجود دارند. براي مثال، اگر دوربين درون خانه استفاده شود، يک عنبيه دستي موثر است ولي در خارج خانه جاييکه نور مي تواند کاملا زياد تغيير کند، يک نوع عنبيه خودکار يا لنز P-Iris مي‌تواند مناسب تر باشد. P-Iris به همراه دوربين کار مي‌کند تا تصوير را براساس نور حاضر تنظيم کند.
P-Iris چگونه کار مي کند
P-Iris سيستم پيچيده اي است که شامل موتور براي کنترل عنبيه لنز، نرم افزار ميکروکامپيوتر و تقويت دوربين مي شود. در تابش آفتاب درخشان، عنبيه خودکار استاندارد تا آنجا که ممکن است بسته خواهد شد، ولي P-Iris کوچکترين اندازه عنبيه را محدود مي کند تا از محو شدن(blure) جلوگيري کند. در شرايط با نور کم، عنبيه معمولا تا آنجا که ممکن است باز مي شود. چون اين مي تواند عمق ميدان را کاهش دهد، P-Iris اندازه روزنه عنبيه را کاهش و بهره وری دوربين را افزايش مي دهد. P-Iris فقط در بعضي از دوربين ها در دسترس است.
سرعت ديافراگم
ديافراگم نيز بر نوردهي سنسور تاثير مي گذارد. ديافراگم تعيين مي کند که چه مدت سنسور در معرض نور قرار بگيرد و معمولا در کسري از ثانيه بيان مي شود(1/1000s, 1/100s, 1/30s, 1/3s و بيشتر). بسياري از دوربين ها هم از عنبيه و هم از سرعت ديافراگرام براي کنترل تنظيم نور ورودي استفاده مي کنند. يک مسئله مهم براي در نظر داشتن، سرعت ديافراگم کند است. در صحنه هاي تاريک، سرعت هاي کند ديافراگم مي‌تواند يک تصوير را درخشان کند ولي محوشدگي و روح شدگي اشياء متحرک را ايجاد مي کند.
نظرات کاربران